معرفی کتاب از نویسندگانی که نوبل ادبیات را رد کردند

۹

چهار نویسنده برنده جایزه نوبل ادبیات شده اند ، بنابراین آخر هفته با آنها و کارهای آنها آشنا شوید.

بر اساس گزارش روز پنجشنبه گروه فرهنگی ایرنا ، در میان جوایز ادبی جهانی ، جایزه نوبل ادبیات مورد توجه خاص قرار گرفت. جایزه نوبل ادبیات یکی از 5 جایزه نوبل است که آکادمی نوبل سالانه به عنوان یک شاعر ، نویسنده یا نمایشنامه نویس به رسمیت شناختن موفقیت ادبی مادام العمر خود ، به وی اعطا می کند. اثر انتخاب شده ، طبق وصیت آلفرد نوبل ، باید برجسته ترین اثر با تأکید باشد. جاه طلبانه این جایزه شامل یک مدال طلا ، یک مدرک دیپلم و یک مبلغ پول است.

آکادمی سوئد برنده را تعیین می کند و اوایل ماه اکتبر هر سال آن را اعلام می کند و جایزه نوبل هر ساله در ماه دسامبر (دسامبر) به مناسبت سالگرد درگذشت آلفرد نوبل به دست آکادمی نوبل در استکهلم سوئد و با حضور پادشاه سوئد اهدا می شود.

این جایزه به مجموعه انتشارات نویسنده و نه به یک اثر اختصاص می یابد ، اگرچه گاهی اوقات در متن جایزه به آثار خاصی اشاره می شود، جایزه نوبل ادبیات اولین بار در سال 1901 اهدا شد.

با این وجود نویسندگانی وجود دارند که این جایزه را رد کردند و دو روز قبل از سالگرد اعطای جایزه توسط جورج برنارد شاو بود که آنها این آخر هفته ها و قرنطینه ها را با کتاب نویسندگان برنده جایزه نوبل گذراندند.

سارتر؛ رد نوبل برای مسئولیت نویسندگی

ژان پل سارتر (۱۹۰۵ - ۱۹۸۰)، فیلسوف، فیلمنامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، روزنامه‌نگار، فعال سیاسی، منتقد و نویسنده روشنفکر فرانسو بود که می‌توان او را یکی از پیشگامان مکتب اگزیستانسیالیسم دانست.

او در سال ۱۹۶۴ که برنده جایزه نوبل شد، آن را نپذیرفت و اعلام کرد: من همیشه افتخارات رسمی را رد کرده‌ام. یک نویسنده نباید به خود اجازه دهد به یک مؤسسه تبدیل شود. این نگرش مبتنی بر درک من از مسئولیت یک نویسنده است. نویسنده‌ای که موقعیت‌های سیاسی، اجتماعی یا ادبی اتخاذ می‌کند، باید فقط در چارچوب نگرش خود و آن چه می‌نویسد، عمل کند.

سولژنیتسین؛ انتخاب بین جایزه نوبل و ملیت شوروی

آخرین نویسنده‌ای که جایزه نوبل را رد کرد، الکساندر‏‎‏‎ سولژنیتسین (۱۹۱۸- ۲۰۰۸)، رمان‌نویس، تاریخ‌دان و یکی از معروف‌ترین ادیبان روسیه بود، او در ۱۹۴۵ به علت نوشتن نامه‌ای انتقادی درباره ژوزف استالین بازداشت شد و ۸ سال در اردوگاه‌های کار اجباری و سه سال در تبعید به سر برد، بخش مهمی از آثار او مربوط به این دوران است.