آیا زندانیان زن زندان ارومیه را به آتش کشیدند؟

نیروهای جمهوری اسلامی زندانیان زن محبوس در زندان ارومیه را که به محدودیت های جدید زندان اعتراض کردند، سرکوب و ضرب و شتم کردند.

 سازمان‌های حقوق بشر ایران روز جمعه، ۱۲ آذر، اعلام کردند که زندانیان زن در زندان ارومیه در اعتراض به محدودیت‌های جدید، تعدادی پتو را در بندها آتش زدند.

گزارش های منتشر شده حاکی از آن است که این محدودیت ها پس از خودداری زنان زندانی از حضور در کلاس های حفظ قرآن اعمال شده است. در حالی که ماموران زندان زندانیانی زن را که حاضر به شرکت در این درس ها نبودند، مورد ضرب و شتم و سرکوب قرار دادند

گزارش ها اضافه کرد: «مسئولان بند زنان معترض را مجبور کرده‌اند که به‌ صورت کتبی تعهد بدهند که دیگر در هیچ اعتراضی شرکت نخواهند کرد».

اداره زندان قوانین و محدودیت‌های جدیدی از جمله کاهش ساعت‌ هواخوری و تعداد تماس‌ ها و تردد زندانیان به بندهای دیگر را به بهانه عدم شرکت زندانیان در کلاس‌های حفظ قرآن اعلام کرده بود.

شایان ذکر است که در دوره گذشته گزارش های داخلی و بین المللی در مورد ضرب و شتم، شکنجه، تهدید، آزار و اذیت و تجاوز به زندانیان در زندان های جمهوری اسلامی منتشر شده است.

آخرین گزارش منتشر شده در شهریورماه امسال حاکی از شکنجه در زندان زنان بوشهر بود، ادعایی که مسئولان سازمان زندان ها آن را تکذیب کردند.

کشته شدن یک زندانی بر اثر ضرب و شتم توسط ماموران زندان سنندج

سازمان‌های حقوق بشر در ایران اعلام کردند که شب روز سه‌شنبه ۱۱ آبان، یک زندانی در زندان سنندج بر اثر ضرب و شتم ماموران زندان جان خود را از دست داد.

خبرگزاری هرانا در ادامه شکنجه زندانیان در زندان های جمهوری اسلامی اعلام کرد که یک زندانی ۲۶ ساله متهم به قتل پس از شکنجه شدید و ضربه به سر در زندان سنندج توسط ماموران زندان جان خود را از دست داد.

نهادهای حقوق بشری هویت این زندانی را فاش کردند و گفتند خسرو جمالی فر ۲۶ ساله است که متهم به قتل است و در انتظار صدور حکم در زندان به سر می برد.

به گفته یک منبع آگاه در داخل زندان، روز سه شنبه، ۱۱ آبان ماه، آقای جمالی فر با یکی دیگر از زندانیان در کریدور بند قرنطینه درگیر شد.

این منبع آگاه اضافه کرد: «ماموران زندان با باتوم بر سر جمالی فر ضرب و شتم کردند که در نهایت بر اثر ضربات وارده به وی جان باخت».

این منبع آگاه همچنین تاکید کرد که یکی از دلایل مرگ جمالی فر را بی توجهی پرستار زندان به نام عبدالله به دلیل عدم اعزام به موقع زندانی به بیمارستان عنوان کرد.

وی افزود: «هم اکنون سایر زندانیان زندان سنندج تقاضای بررسی دوربین‌های مدار بسته کریدورها دارند و همینطور خواستار بازدید بازرسان سازمان زندان‌ها و قوه قضاییه هستند».

نماینده حقوقی مجلس: «فیلم‌های اوین ساخته صهیونیست‌ها چون در ایران شکنجه نداریم»

نایب رییس کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس، حسن نوروزی وجود شکنجه در ایران را رد کرد و گفت که اسرائیل را متهم به ساخت فیلم‌های اوین کرده است.

در واکنش به انتشار فیلم‌ هایی از وضعیت زندان اوین و ضرب و شتم زندانیان آن، نوروزی تاکید کرد: «وجود شکنجه در جمهوری اسلامی را قبول ندارم و نمی‌ پذیرم».

نایب رییس کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس افزود: «اصلا دلیلی ندارد که در جمهوری اسلامی زندانی را شکنجه بدهند و برای زندانیان و خانواده‌ هایشان باید شهرهای زندانی درست کنیم». 

وی اظهار داشت: «فیلم‌های اوین فیلمسازی صهیونیست‌ ها است، دلیلی ندارد یک نفر را که ده سال حبس گرفته شکنجه بدهیم، شکنجه در زندان‌ های ایران را نمی‌ پذیرم».

◊   ماموران زندان به زندانیان قران و دعا و مفاتیح می‌ دادند!!

از سوی دیگر، نوروزی گفت: «من از افرادی که سلول انفرادی رفته بودند پرسیدم که گفتند به ما قران و دعا و مفاتیح می‌ دادند، ما می‌ خواندیم و ما را گاهی می بردند بازدید و می‌آوردند».

وی اضافه کرد: «آن زندانیان همچنین افزودند گاهی اوقات می‌ گفتند که کولر ما قطع شده است.خب موقعی که برق می رفت، کولر قطع می‌ شده و ما عرق ریختیم».

نوروزی همچنین ادامه داد که زندان های اوین، قزل حصار و رجایی‌شهر را به شهرهای اطراف مانند قم منتقل شوند و منطقه وسیعی برای ایجاد کارگاه ها و دانشگاه ها برای زندانیان آماده شود.

وی اضافه کرد: « در یک فضای وسیع سوله بزنیم و برای زندانیان کارگاه و دانشگاه ایجاد کنیم، در یک فضای باز شهرهای زندانی را به وجود آوریم تا زندانیان با خانواده‌ ‎شان در آنجا زندگی کنند».

هشدار به حکومت: خشم مردم بزرگتر از قدرت اسلحه جمهوری اسلامی است

۱۱۴ نفر از زندانیان سیاسی، فعالان صنفی، مدنی و سیاسی در ایران با صدور بیانیه ای هشدار به حکومت حمایت خود را از اعتراضات اهواز اعلام کردند.

فعالان و زندانیان در بیانیه خود که شب دیروز، چهارشنبه ۶ مرداد، منتشر شد، گفتند: «مطالبه ملت ایران گذر از رژیم جمهوری اسلامی و رسیدن به زندگی انسانی در سایه قانون اساسی مبتنی بر حقوق بشر و حفظ منافع ملی است، چرا که مشی سیاسی ولایت فقیه طی چهل و سه سال گذشته موفق نبوده و پل های عقلانیت را شکسته است».

امضا کنندگان این نامه را تأیید کردند: «اعتراض امروز ملت ایران، مطالبه به‌ حق و شایسته‌ای است که امروز خود را و کرامت انسانی و میهنی خود را در خطر می‌بینند».

این نامه همچنین هشدار به حکومت و حاکمان خودخوانده جمهوری اسلامی است که «خشم مردم بزرگتر از قدرت اسلحه جمهوری اسلامی است».

◊    نظام نماینده ملت ایران نیست .. نظامی غاصب است

خانواده‌های دادخواه، زندانیان سیاسی و فعالان صنفی، مدنی به نیروهای انتظامی و امنیتی گفتند: «به وجدان خود رجوع کنید و مردم را در مقابل سرکوبگران پشتیبانی کنند».

در این نامه‌ فعالان ایران از همه فعالان سیاسی و مدنی و آزادی‌ خواه ایران نیز تقاضا کردند بدون فوت وقت جنایات رژیم را به گوش جهانیان رسانده و به کلیه سازمان‌های بین‌المللی و دولت‌ های طرف قرارداد جمهوری اسلامی اعلام کنند که این نظام نماینده ملت ایران نیست و نظامی غاصب است.

از امضاکنندگان این نامه گوهر عشقی مادر ستار بهشتی، ناهید شیربیشه معلم و مادر جانباخته پوریا بختیاری، شهلا انتصاری، قاسم شعله سعدی، هاشم خواستار هستند.

همچنین سهیلا ستاری “فعال مدنی”، حسن نایب هاشم “فعال حقوق بشر“، و آرش صادقی “فعال حقوق بشر در تهران” از میان امضاکنندگان هستند.

دادن قرص روان‌گردان به زندانیان در زندان‌های ایران تا خودکشی کنند

فعالان حقوق بشر اعلام کرده اند که مقامات ایرانی به زندانیان در زندان‌های ایران “قرص روان‌گردان” می دهند تا خودکشی کنند.

گزارش های منتشر شده در سایت های شبکه های اجتماعی تأیید می کند که دولت جمهوری اسلامی به زندانیان، به ویژه سیاستمداران و مدنی، قرص داروهای روانشناختی می دهد و باعث ناراحتی روانی آنها در بازداشت ها و زندان ها می شود.

بنابراین، برخی از فعالان از طریق اپلیکیشن کلاب هاوس به عنوان: (به یاد آر؛ درمان و داروهای روان‌گرادان) اتاقی برگزار شد که در آن زندانیان سیاسی سابق، فعالان جامعه مدنی و فعالان حقوق بشر داستانهای تلخ خود را در زندان‌های ایران بیان می کردند.

◊    موارد زیادی خودکشی در زندان‌های ایران

آرش صادقی، زندانی سیاسی که در پایان حکمش از زندان آزاد شد، در اتاق کلاب هاوس گفت: «بعد از بازداشت شما را به سلول منتقل می‌‌کنند، پزشک شما را می‌ بیند و تعدادی قرص آرامبخش که نامش مشخص نیست به بازداشتی داده می‌ شود».

وی افزود: «موارد زیادی خودکشی در دوران بازداشتم در دو الف دیدم. و یکی از افرادی که خودکشی کرده بود به من گفت که قرص‌هایی که به او می‌ دادند را به یکباره قطع کرده بودند».

صادقی ادامه داد: «بنابراین فرد از سردرد، فشار زیاد، تهوع، اضطراب، سردرد، تهوع و تپش قلب زیاد دست به خودکشی زده بود».

به نوبه خود، طناز کلاهچیان همسر امیرسالار داوودی وکیل زندانی، گفت: «داوودی گفت به ما داروها می‌ دهند تا فرد حالت تعادل فکری نداشته باشد».

خانم طناز اظهار داشت: «در یکی از سه ملاقاتی با داوودی که پیش از انتقالش به بند عمومی داشتیم صورت متورم، رگ‌ های دست متورم و قرمز بود و وضعیتش من را ترسانده بود».